Infinitief: wat is het?

De infinitief is een korte verbuiging van een zelfstandig werkwoord dat wordt gebruikt als een ‘naamwoord’. Bijvoorbeeld: ‘lopen’ is de infinitief van het verbuigde werkwoord ‘liep’. Met andere woorden, het is de basisvorm van de verbale naam.

De infinitief verschilt van andere verbuigingen omdat het geen gezegd hebbende, vereiste of entiteitsvormige aard heeft. Het is meestal productief in constructieve, koppelmedia of analyseersstrategieen.

Rol van de Infinitief

De infinitief heeft zowel syntactische als semantische rollen in het Engels. Syntactisch is het vaak onderdeel van een groter construct, zoals een werkwoordsfrase of een voornaamwoordelijk voorwerp. Hoewel infinitieven af ​​en toe als staande zinnen worden gebruikt, worden ze meestal gebruikt om te verwijzen naar een ander, eerder geplaatst onderdeel van een zin.

Semantisch staat de infinitief symbool voor een actie, gebeurtenis of staat. In het Engels is het soms een manier om eigenschappen van een deelnemer of situatie aan te duiden, zoals perfectie of voortgang.

Gebruik van de Infinitief

Infinitieven worden veel gebruikt in het dagelijks taalgebruik, waardoor ze inhoud gebruiken en betekenis geven aan zinnen. Ze worden vaak gebruikt in de volgende constructies.

Gecombineerde infinitieven

Gecombineerde infinitieven zijn twee of meer infinitieven die naast elkaar worden geteld. Ze kunnen scheidbaar zijn of onscheidbaar, wat betekent dat de twee infinitieven een verbonden, geïntegreerd geheel vormen. Een voorbeeld van een gecombineerde onscheidbare infinitief is “te willen spelen”.

Verplichte infinitieven

Verplichte infinitieven zijn een verplichte volgorde van twee infinitieven, waarvan de resulterende infinitief begint met ‘te’. “Verplichte infinitieven” betekenen meestal verplichtingen, tegenwerking, verbeelding of verplichtingen. Een voorbeeld hiervan is ‘te moeten leren’.

Verbonden infinitieven

Verbonden infinitieven (ook wel “verbalen”) zijn twee of meer infinitieven waarvan de tweede infinitief aan de eerste wordt verbonden. Een voorbeeld hier is “te willen doen”.

Verbeterde infinitieven

Verbeterde infinitieven zijn twee infinitieven waarvan de eerste een zogenaamde “betekenisbedreiging” aan de tweede geeft. Een voorbeeld hiervan is “te willen proberen”.

Symbolen van de Infinitief

Er zijn verschillende symbolen die in infinitieve constructies worden gebruikt om hun betekenis duidelijker te maken. De twee meest voorkomende symbolen voor infinitieve constructies zijn teken haaks en slangetjes.

Teken haaks worden meestal gebruikt om te verwijzen naar de infinitieve opmaak, waaronder het woord “te” en de infinitieve constructie. Slangetjes worden vaak gebruikt om te verwijzen naar een infinitieve voorkomen na een specifiek woord of woordgroep.

Voorspelling van de Infinitief

De syntactische regels die gelden voor de voorspelling van de infinitief zijn complex. Hoewel de meeste constructies zichzelf standaard voorspellen, zoals bij verplichte infinitieven, kunnen ze gecompliceerder worden als er meer voorspellingsregels zijn.

De regels die gelden voor infinitieve voorspelling zijn afhankelijk van de constructie die wordt gebruikt. Bijvoorbeeld, bij verbonden infinitieven, wordt de tweede infinitief meestal voorspeld op basis van de zelfstandig naamwoordelijke of voornaamwoordelijke constructie waaraan het verbonden is.

Mondelinge en schriftelijke vormen van de Infinitief

Infinitieven kunnen zowel schriftelijk als mondeling worden gebruikt. Omdat infinitieven gedefinieerd worden als de basisvorm van de verbale naam, kunnen ze gemakkelijk in elk medium worden gebruikt.

Mondeling gebruik van infinitieven is bijvoorbeeld vaak aanwezig bij het oproepen van acties, zoals iemands oproepen om iets te doen. Schriftelijk gebruik kan meer formele contexten omvatten, zoals met een boek schrijven.

Grammaticaal gebruik van de Infinitief

Grammaticaal gezien kan de infinitief een werkwoordsfrase of een lijdend voorwerp zijn. Bovendien kunnen infinitieven soms zelfsturend of vriendelijk zijn.

In Engelse grammaticale constructies worden infinitieven vaak gebruikt om deel uit te maken van bepaalde constructies, zoals back-shifting-constructies en imperatieven. Bovendien kunnen infinitieven worden gebruikt om bepaalde tijdskwesties in voorspellingen aan te duiden.

Infiniteven versus Perfecte Verleden Tijd

Hoewel infinitieven lijken op perfecte verleden tijd in het ideaal, zijn er een paar belangrijke verschillen tussen de twee. De perfecte verleden tijd heeft meestal een ‘voltooidheid’ combineren, terwijl infinitieven meer naar een actie of toestand als geheel verwijzen.

Verder is perfecte verleden tijd gebonden aan kwesties van de tijd. Gebeurtenissen die in het verleden spelen, zijn beperkt tot specifieke periodes, terwijl infinitieven meer algemene betekenissen hebben die niet aan een specifieke periode van de tijd gebonden zijn.

Rekenkundige Kennis van de Infinitief

Hoewel alle rekenkundige symbolen voor infinitieven vrijwel hetzelfde zijn, zijn er sommige verschillen die relevant zijn voor de kennis van de linguale context. Bijvoorbeeld, als de symbolen met twee streepjes worden gebruikt, staan ​​ze meestal voor de infinitieve voorkomen.

Daarnaast hebben veel specifieke taalgrammatica’s hun eigen symbolen die worden gebruikt om de betekenis van woorden nog duidelijker te maken. Bijvoorbeeld, als de symbolen een boogslag tussen twee tekens of een grote haak tussen twee tekens hebben, staan ​​ze meestal voor de aanwezigheid van een verplichte of verbonden infinitief.

Technische Kennis van de Infinitief

Informatica biedt technici ook manieren om informatie over infinitieven te interpreteren. Een computerprogramma leert bijvoorbeeld regels en concepten die worden gebruikt bij het gebruik van de infinitief.

Door technische kennis in te zetten, kunnen technici bijvoorbeeld codes maken die infinitieven kunnen detecteren en analyseren. Zulke codes kunnen technici helpen bij het opsporen van fouten en het beter begrijpen van de betekenis ervan.

Conclusion

De infinitief is een geweldig middel om taal te benutten om betekenis te geven aan de wereld. Door hun verschillende rollen in zowel syntaxis als semantiek, kunnen infinitieven fungeren als uitstekende toevoegingen aan elke taal.

De syntactische verschijningen van een infinitief, zoals gecombineerde, verplichte en verbonden infinitieven, kunnen worden omgezet in symbolen die de betekenis ervan versterken. Daarnaast biedt de technische kennis van infinitieven de mogelijkheid om codes te schrijven die informatie over infinitieven kunnen interpreteren.

FAQs

1. Wat zijn infinitieven?

Infinitieven zijn korte verbuigingen van een zelfstandig werkwoord die worden gebruikt als een ‘naamwoord’. Ze staan symbool voor een actie, gebeurtenis of staat.

2. Waarom gebruiken mensen infinitieven?

Infinitieven worden veel gebruikt in het dagelijks taalgebruik, waardoor ze inhoud gebruiken en betekenis geven aan zinnen.

3. Wat zijn de rollen van de infinitief?

De infinitief heeft zowel syntactische als semantische rollen in het Engels. Syntactisch is het vaak onderdeel van een groter construct, zoals een werkwoordsfrase of een voornaamwoordelijk voorwerp. Semantisch staat de infinitief symbool voor een actie, gebeurtenis of staat.

4. Wat is het verschil tussen infinitieven en perfecte verleden tijd?
De perfecte verleden tijd heeft meestal een ‘voltooidheid’ combineren, terwijl infinitieven meer naar een actie of toestand als geheel verwijzen. Verder is perfecte verleden tijd gebonden aan kwesties van de tijd, terwijl infinitieven meer algemene betekenissen hebben die niet aan een specifieke periode van de tijd worden gebonden.

5. Wat is technische kennis van infinitieven?

Informatica biedt technici ook manieren om informatie over infinitieven te interpreteren. Een computerprogramma leert bijvoorbeeld regels en concepten die worden gebruikt bij het gebruik van de infinitief. Door technische kennis in te zetten, kunnen technici bijvoorbeeld codes maken die infinitieven kunnen detecteren en analyseren.